Θεραπεύτρια-Καλησπέρα

Εξυπηρετούμενη-Καλησπέρα. Μόλις ήρθε και πήρε το παιδί και ξέρεις τι έκανε; Το ρωτούσε «θες να πας στη δραστηριότητα; Σίγουρα θες να πας;» Για να αναγκαστεί το παιδί να αρνηθεί γιατί βαριόταν ο κύριος.

Θ-Τη περασμένη Τετάρτη πήγε;

Ε-Ναι, αλλά έλειπε η δασκάλα και περίμενε εκεί γιατί δεν είχαν τηλεφωνήσει να τον ειδοποιήσουν.

Θ-Ούτε όμως όταν ειδοποίησαν εσάς δώσατε το τηλέφωνο του πατέρα;

Ε-Εγώ του έχω πάρει του παιδιού τα κατάλληλα αξεσουάρ. Ο κύριος του πήρε για δυόμιση χρονών. Δε ξέρει τι του γίνεται. Δεν υπάρχει καμιά ελπίδα.

Θ-Δε μου απαντήσατε γιατί δε δώσατε το τηλέφωνο του πατέρα, προφανώς γιατί αισθάνεστε πολύ θυμό που χάσατε τα ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του. Μπορείτε και κάτω από αυτό το συναίσθημα να του αναγνωρίσετε πως κάνει προσπάθειες;

Ε-Όχι! Τον ακούω στο τηλέφωνο να λέει συνέχεια «μωρό μου, μωρό μου» και τώρα το παιδί ζητά να το παίρνω συνέχεια αγκαλιά και δε περπατά. Δε ντύνεται, ζητάει να το ντύσω. Το πιστεύετε αυτό; Το πάει πίσω το παιδί.

Θ-Υπάρχει πιθανότητα το παιδί να μη φέρεται σα μωρό γιατί ανταποκρίνεται στο συγκεκριμένο κάλεσμα, αλλά γιατί παλινδρομεί για να ανταπεξέλθει στη πίεση που δέχεται από τους δυο σας τώρα που ξανά άλλαξαν οι συνθήκες;

Ε-Α! Δε ξέρω. Για αυτό σας τα λέω να μου πείτε εσείς τα γιατί. Αφήστε που το καρεκλάκι στο αυτοκίνητο είναι μικρότερου παιδιού και περισσεύει το κεφαλάκι του, έτσι μου έρχεται να το βγάλω φωτογραφία για το δικαστήριο.

Θ-Δε νομίζετε πως το παιδί κινδυνεύει λιγότερο από το λάθος μέγεθος του καθίσματος , από ότι να βλέπει τη μητέρα του να φωτογραφίζει το αμάξι και να απειλεί σε δικαστική διαμάχη τον πατέρα;

Ε-Τέλος πάντων. Το παιδί επέστρεψε με 20’ καθυστέρηση και μέσα στη γκρίνια. Το ρώτησα για τι ήταν κακοδιάθετο και μου είπε πως δε πήγε εκεί που ζήτησε για να μην αργήσουν και εγώ αρχίζω να ουρλιάζω.

Θ-Θα ουρλιάζετε αν αργούσαν;

Ε-Άργησαν 20’ και μόλις πήγα να το πάρω το παιδί μου είπε «μαμά μη τσιρίξεις» ενώ εγώ δε μίλησα καθόλου. Δεν έδωσα καμία συνέχεια στο θέμα.

Θ-Αν δεν σας προλάβαινε το παιδί θα είχατε την ίδια αντίδραση;

Ε-Το παιδί κάνει ότι και ο πατέρας του. Αντιστρέφει τα γεγονότα.

Θ-Πως το κάνει δηλαδή ο πατέρας;

Ε-Δε τηρεί το πρόγραμμα. Ακούει ό, τι του ζητά το παιδί. Αλλάζει την ώρα φαγητού. Εγώ το έχω σε πρόγραμμα.

Θ-Οπότε έχετε να κρατάτε το πρόγραμμα με ακόμη μεγαλύτερη συνέπεια. Για να μη ταραχθεί και αυτό το ασφαλές περιβάλλον του παιδιού.

Ε-Μα λέει στο παιδί «ό, τι θέλουμε κάνουμε. Δεν ακούμε τη μαμά»

Θ-Αυτό το ακούσατε ή σας το μετέφερε το παιδί;»

Ε-Τον ακούω με τα αυτιά μου στο τηλέφωνο.

Θ-Υπάρχει τρόπος να μην ακούτε τη συνομιλία τους;

Ε-Τι να κάνω δηλαδή; Να φύγω από το σπίτι μου, να μην ακούω τον κύριο;

Θ-Τι σας προσφέρει να ακούτε τις συνομιλίες τους;

Ε-Να γνωρίζω τι του λέει.

Θ-Μοιάζει με αυτό τον τρόπο ακόμη να επικοινωνείτε μέσω του παιδιού, το οποίο απορροφά την αρνητική ενέργεια και των δυο χωρίς να μπορεί να παρέμβει ή να κάνει κάτι για αυτό.

Ε-Το παιδί όταν γυρίζει από αυτόν είναι αλλαγμένο. Ζητά να σπάει όρια. Πάλι ζητά και κοιμάται μαζί μου γιατί ο κύριος το βάζει και κοιμούνται μαζί.

Θ-Αν τα όρια είναι φροντιστικά και σταθερά το κάθε παιδί έχει τη δυνατότητα να προσαρμόζεται. Σε πολλές οικογένειες τα παιδιά οριοθετούνται σπίτι τους, αλλά  στις γιαγιάδες εκφράζουν και ικανοποιούν απαιτήσεις. Ο τρόπος διαπαιδαγώγησης του πατέρα, δε θα πρέπει να μεταβάλει και τον δικό σας.

Εσείς θα τη πηγαίνετε το βράδυ στο κρεβάτι της, με ένα παραμύθι όπως κάνατε και θα της εξηγήσετε πως μαζί κοιμούνται τα ζευγάρια.

Ε-Καλούμαι εγώ τώρα να καλύψω τα κενά του Νόμου που δεν τον αρπάζει από τον γιακά να κάνει και εκείνος Συμβουλευτική γονέα. Αλλά πήγε στο δικαστήριο είπε τα ψέματα του αιώνα και μπορεί τώρα και παίρνει το παιδί. Τέτοια δικαιοσύνη έχουμε.

Θ-Από ποιον αισθάνεστε προδομένη και αδικημένη από το δικαστικό σύστημα ή από τη σχέση με τον πρώην σύζυγο που δε προχώρησε όπως την είχατε φανταστεί;

Ε-Καλά αυτόν τον είχα δει από καιρό τι είναι!!!

Θ-Ήταν όμως και η επιλογή σας να κάνετε οικογένεια μαζί του.

Ε-Άργησα να τον αντιληφθώ και μετά ήταν αργά για να βρω κάποιον άλλον για οικογένεια.

Θ-Προδομένη και αδικημένη λοιπόν από το χρόνο της ίδιας σας τη ζωή;

Ε-Είχα πέσει με τα μούτρα στη δουλειά και δεν είχα εστιάσει να κάνω οικογένεια.

Θ-Οπότε το σήμερα σας βρίσκει με ένα παιδί και καλείστε να βρείτε ισορροπίες. Μήπως να εστιάζατε σε αυτό; Στη σχέση τη δική σας με το παιδί χωρίς να φέρει το βάρος μιας πιεστικής και κακής επιλογής συντρόφου;

Ε-Μα εμένα ΜΟΝΟ το παιδί με ενδιαφέρει αλλά τόσο καιρό προσπαθώ να καταλάβω τι έχει στο κεφάλι του αυτός; Νόμιζα πως θα μπορούσα να τον αντιμετωπίσω μετά το διαζύγιο όμως είναι κακοποιητικός και χειριστικός απέναντι στο παιδί και του επηρεάζει τη συμπεριφορά.

Θ-Ένα παιδί επηρεάζεται και από τους δυο γονείς, είτε χωρισμένοι είτε όχι. Μήπως θα επιθυμούσατε να έχετε μόνο εσείς τον έλεγχο στο παιδί;

Ε-Όχι δε θέλω να έχω τον έλεγχο, αλλά δε μπορώ να βλέπω το παιδί να βασανίζεται.

Θ-Τότε μη το κάνετε.

Ε-Δε το κάνω. Ξέρετε τι με ρώτησε προχθές «μαμά τώρα εσύ μου επιτρέπεις να βλέπω τον μπαμπά;»

Θ-Τι του απαντήσατε;

Ε-Του είπα «γιατί το ρωτάς αυτό;; Πότε σου είπα εγώ να μην πας στο πατέρα σου, εσύ δεν ήθελες»

Θ-Πιστεύετε πως αυτό που του απαντήσατε το ανακούφισε;

Ε-Μα τι να του πω; Αφού με ρώτησε όταν άκουσε περιπολικό και νόμιζε πως ήρθαν πάλι να με συλλάβουν.

Θ-Ίσως μια καλή ιδέα να ήταν να του πείτε πως κάποιες φορές οι μεγάλοι φέρονται σα μικρά παιδιά και δείχνουν με περίεργο τρόπο την αγάπη τους.

Ε-Αυτός δε φέρεται σα παιδί, φέρεται σατανικά. Βάζει λόγια για να στρέψει το παιδί εναντίον μου

Θ- Δυστυχώς, μοιάζει πως  αυτό το «σατανικό» παιχνίδι, παίζεται ανάμεσα στους δυο σας και το παιδί  είναι τα «ζάρια» σας 

Ε-Δε καταλαβαίνεται πόσο κακό του κάνει. Το παιδί μέχρι 4 ετών έλεγε μόνο αλήθεια. Τώρα παραποιεί τα γεγονότα και λέει ψέματα.

Θ-Κάποιες φορές το ψέμα χρησιμοποιείται για να προστατεύσει, όταν η αλήθεια είναι  επώδυνη. Το παιδί είναι σα να πρωταγωνιστεί σε αμερικάνικη ταινία που όταν συλλαμβάνουν λένε « ό, τι πεις μπορεί και να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου» Ό, τι και να κάνει, ό, τι και αν πει κάποιος θυμώνει, κάποιος στεναχωριέται, κάποιος πληγώνει.

Ε-Ναι έτσι είναι, αλλά δε φταίω εγώ.

Θ-Αυτή συγκρουσιακή σχέση τι μηνύματα για τη ζωή, για τις σχέσεις, για την αγάπη, δίνει στο παιδί; Πως θα είναι ως ενήλικη αν η ύπαρξη της είναι αντικείμενο καυγάδων, μηνύσεων, συλλήψεων και ατελείωτου θυμού; 

Ε-Σίγουρα. Σίγουρα. Αλλά κι εγώ δε μπορούσα να μείνω άπραγη. Ας   αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Και εγώ αναλαμβάνω τη δική μου αλλά να αναλάβει και αυτός τις δικές του. 

Θ-Με ποιο τρόπο, έχετε σκεφτεί να αναλάβετε εσείς τη δικής σας ευθύνη στην ανατροφή αυτού του παιδιού;

Ε-Εγώ κάνω αυτά που μου λέτε, για αυτό έρχομαι.

Θ-Δε φτάνει να ακολουθείται Συμβουλές σε σχέση με τη σίτιση, τον ύπνο, το πρόγραμμα, αν κάτω από όλες τις πράξεις υπάρχει τόσος θυμός και ανταγωνισμός με τη σκέψη ότι «εγώ τα κάνω καλύτερα», είστε ακόμη τρείς στη σχέση, σε ένα άρρωστο τρίγωνο.

Ε-Μα τι να κάνω που ρωτά συνέχεια το παιδί « τι κάνετε με τη μαμά; Τι σου λέει η μάνα σου για εμένα;»

Θ-Να μη τα ακούτε, είτε μέσω τηλεφώνου, είτε από συζήτηση με το παιδί και όταν πάει να σας μεταφέρει πληροφορίες να τη καθοδηγείτε να κράτα τις συζητήσεις με το πατέρα της για τους δυο τους.

Ε-Δε γίνετε να μην γνωρίζω πως περνάει το παιδί μαζί του 

Θ-Αν το παιδί περνά ή δε περνά καλά θα φανεί από τη συμπεριφορά του, την αλλαγή σε  συνήθειες του.

 Το μόνο σίγουρο είναι πως δε περνάει καλά με το να του κάνετε ερωτήσεις και οι δυο που δεν έχουν καμιά άλλη χρησιμότητα παρά μόνο τη συλλογή πληροφοριών  του ενός εναντίον του άλλου γονέα. Έχετε σκεφτεί να μπείτε στη θέση του παιδιού;